اين پژوهش مختصر ضمن بررسي تاريخ خلفاي بني‏عباس و شكل‏گيري آل بويه از تاريخ شيعه و نقش عالمان، فقيهان و حكيمان شيعه در توسعه و گسترش شيعه بحث مي‏كند. مطالب در 4 بخش سامان يافته است. بخش اول تصوير اجمالي است از حكومت سي و هفت حاكم عباسي سپس از ظهور حكومتهاي شيعه و حوزه‏ها و مدارس علميه شيعه سخن رفته است. جايگاه حكومت آل بويه در اهتمام به ترويج شعائر شيعه و به صحنه آمدن فقيهاني مانند: شيخ مفيد، سيدمرتضي، شيخ طوسي باعث توسعه و تكامل فرهنگ شيعه گرديد. بخش سوم به فعاليتهاي فرهنگي علماي شيعه در ايران و لبنان و عراق در عصر صفويه اختصاص دارد. بخش چهارم به اهميت امامت و ولايت و مساعي فقيهان در دفاع از ولايت اختصاص يافته است.